ROOTS stopt na 16 jaar
De winkel Roots aan de Padualaan gaat na 16 jaar stoppen. Over vier maanden is het zover. De kaasboer neemt het pand over. Zoals Marjan Bakker- van Kooij, eigenaresse van Roots, hen beschrijft: ‘jonge mensen met mooie plannen’. De laatste zending jongenskleding komt net binnen wanneer ik met hen in gesprek ga.
‘Wel gek hoor, dat het straks klaar is’, zegt Marjan.
De roots van Roots
Marjan had het idee voor een onderneming al in haar hoofd zo lang ze zich kan herinneren. Een droom om iets voor zichzelf te doen, een eigen business. Ze vertelt: ‘Ik kom uit een ondernemersgezin. Tegelijkertijd is daar het leven. Eerst heb ik vier kinderen op weg geholpen en ik heb mijn ouders verzorgd. Nadat mijn moeder overleed dacht ik: het is nu of nooit’. Toen is ze gaan zoeken naar een huurpand voor haar winkel.
‘Deze winkel zit precies op de plek waar ik geboren ben. Vandaar de naam Roots. Het is voor mij letterlijk terug naar mijn wortels. Op deze plek stond de van Kooij autogarage. Die was van mijn vader, kleine Jan’, vertelt Marjan. Toen Marjan zag dat dit pand te huur stond hoefde ze niet lang na te denken. Toen ze met haar winkel begon kwamen veel oud bewoners en ook de voormalig politieagent uit het dorp kijken. ‘Daar heb je de dochter van kleine Jan’. Ze waren benieuwd hoe Marjan het ging doen.
Ze is gestart met het verkopen van spulletjes voor in huis. Zelf was ze thuis ook graag bezig met haar interieur. ‘Thuis de bank eens een andere kant op, een nieuw kussentje’, vertelt ze. Marjan besluit om op basis van haar eigen smaak spullen te verkopen. In het begin was dat natuurlijk best aftasten. ‘Toen mijn eerste kleinkind geboren werd is langzaam ons assortiment uitgebreid met kinderkleding en spullen. Ik wilde graag iets moois kunnen kopen voor mijn kleinzoon. Dat kon ik nergens vinden. Toen dacht ik: dan ga ik het zelf maar verkopen’. Dat bleek een succes. Den Dolder verjongde in die periode en er kwamen steeds meer gezinnen wonen.
De corona periode staat Marjan nog goed bij. In die tijd kreeg ze hulp van haar twee nichtjes en moesten ze twee keer een periode sluiten. Marjan’s man, Rein Bakker, is na deze periode komen helpen in de winkel. Daar geniet hij zelf enorm van. ‘Hij is dol op de kleine kinderen die hier langskomen en inmiddels vragen mensen ook naar hem’, vertelt Marjan.
Voldoening
Het meest waardevol aan de winkel zijn de mooie contacten die Marjan en Rein hebben opgebouwd met de klanten in de 16 jaar dat ze hier bezig zijn. Er is een vaste kring met mensen die steeds terug komt. Dat geeft veel voldoening. Mensen komen regelmatig even aanwaaien en kunnen hier hun verhaal doen. In 16 jaar zie je kinderen opgroeien. Zo kwamen er zo nu en dan een jongen van acht jaar samen met zijn moeder, die helemaal gek was van een speeltje in de winkel. ‘Nu zien we hem nog steeds, want hij werkt bij de Albert Heijn hiernaast’, vertelt Marjan. Ook was er de dochter van een klant die Marjan toen ze de winkel binnenliep vroeg: ‘mag ik hier helpen?’ Marjan antwoordde: ‘kom maar terug als je 16 bent’. En dat deed ze. Ze heeft Marjan een hele tijd geholpen.
Terwijl we in gesprek zijn komt de visboer even binnenlopen en brengt een bakje koekjes mee. Rein vertelt: ‘de visboer kennen we al 50 jaar. Wij regelen koffie en thee. Zij brengen koekjes mee en gaan hier naar het toilet’. Er komen mensen de winkel binnen die later overlijden en ook zien ze kinderen geboren worden. Het leven speelt zich hier af.
De toekomst
Vorig jaar zouden Marjan en Rein eigenlijk voor vijf jaar huur moeten bijtekenen. Ze waren toen nog niet klaar en hebben het zo geregeld dat ze nog één jaar door konden. Nu voelen ze een groeiende behoefte aan rust. Met de winkel zijn ze zeven dagen per week bezig. Tegelijkertijd houden ze van het oppassen op hun kleinkinderen. Daar komt nu meer tijd voor.
Regelmatig ga ik, Jolinde Dermaux, wonend aan de Hezer Enghweg, in gesprek met iemand uit Den Dolder. Wie zijn onze buren eigenlijk? Welke mensen zijn actief in de buurt? En hoe zien zij Den Dolder? Dit keer ga ik in gesprek met Marjan van der Kooij.