Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden op de Paduaweg, Paltzerweg en Dolderseweg Joden opgepakt en gedeporteerd naar concentratiekampen. Zondag 28 januari werden hun namen en foto’s getoond tijdens de indrukwekkende Holocaust herdenkingsbijeenkomst in de hal van het gemeentehuis in Zeist. Aansluitend werden ter nagedachtenis kransen, bloemen en steentjes gelegd bij het Joods monument in het Walkartpark van Zeist.

Na een toespraak door locoburgemeester Laura Hoogstraten vertelden Marc en Lisa Boas over wat hun familie in de Tweede Wereldoorlog is overkomen en welke invloed dat op de familie heeft gehad, tot op de dag van vandaag.

“Slachtoffers die terugkeerden uit de kampen spraken nooit meer over hun ervaringen of konden niet stoppen met erover te spreken”, zo vertelden Marc en Lisa.

Drie leerlingen van katholieke scholengemeenschap de Breul deelden vanuit het heden hun gedachten bij de Holocaust. Boglárka Erdos verzorgde op viool de muzikale bijdrage. Na de bijeenkomst volgde een Stille tocht naar het Walkartpark. Daar sprak rabbijn Hannah Nathans de Kaddisj uit, ter nagedachtenis aan de overledenen en werden kransen, bloemen en steentjes gelegd.

Het Nederlands Auschwitz Comité organiseert elk jaar op de laatste zondag in januari de Nationale Holocaust Herdenking. Het Comité Holocaustherdenking Zeist herdenkt lokaal. Wouter Beuzel was als lid van Comité 4 en 5 mei Den Dolder aanwezig bij de herdenking.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden in veel Europese landen de Joden, Roma en Sinti geïsoleerd, vervolgd en vermoord. Dit gebeurde op grond van wie zij waren. Een verschrikkelijk plan, de Endlösung, lag aan deze uitroeiing ten grondslag. Ook in Zeist werden inwoners geconfronteerd met de verschrikkingen van dat plan en de daaraan voorafgaande vervolging. Op het monument in het Walkartpark staan in totaal 153 namen van Joodse inwoners van Zeist die overleden onder die onmenselijke omstandigheden.

“Niet weer. Nooit meer.”

 

Nog steeds worden mensen door medemensen buiten de samenleving gezet. Niemand is gelijk, maar we zijn wel allemaal gelijkwaardig.