De soundtrack van Den Dolder #6

Iedere maand presenteert Björn Velthuizen, gitarist van de Dolderse band MUCK, dé soundtrack van Den Dolder. September is weer aangebroken en dus ook het begin van een nieuw schooljaar. Bijna iedereen kan net als ikzelf zijn allereerste schooldag op een nieuwe school vast nog wel herinneren…

Wat vond ik het spannend om met allemaal vreemde mensen naar een vreemde school met nog meer vreemde docenten te moeten gaan om daar een zogenaamd vak te leren.

Ik had eigenlijk geen idee wat ik wilde worden en koos dus maar voor het vak automonteur, omdat ik destijds veel aan mijn PUCH Maxi moest sleutelen en daar best wel handig in was. Met knikkende knieën, oksels met puberzweet en een zwabberende PUCH reed ik naar Utrecht om stappen in mijn nieuwe wereld te zetten.

Nu ik zelf al vijftien jaar docent ben op dezelfde school waar ik destijds heen reed, zie ik elke start van een nieuw schooljaar dezelfde gespannen koppies als ik toen zag. Dat was afgelopen maandag dus niet anders. Aan de ene kant willen de leerlingen stoer zijn en boven op de apenrots staan en aan de andere kant vinden ze het maar wat spannend. Het is natuurlijk ook een enorme verandering, welkom in de zogenaamde volwassen wereld. Dit is voor een puber een aangrijpende gebeurtenis.

Verandering is blijkbaar eng! De meeste mensen voelen zich prettig in een vaste structuur die niet of nauwelijks verandert.

Dat is toch eigenlijk best gek? Als je in een bepaalde vaste structuur leeft, is er weinig plaats voor verassingen. En laten we verassingen nu juist leuk vinden. Best tegenstrijdig toch? Dit is wellicht de grootste les die ik mijn leerlingen wil meegeven. Wat mij betreft staat plezier bovenaan!

Als een leerling met plezier naar school gaat, zal hij of zij ook veel meer open staan om te leren. Ik geef geen garantie, maar uit ervaring, kan ik zeggen dat de meeste van mijn leerlingen met plezier naar school gaan.

Dit zeggen ze vooral als het diploma binnen is. “Ik ga de school eigenlijk best wel missen”

En dat is waarvoor ik het allemaal doe: mensen entertainen en inspireren. Durf nieuwe dingen aan te gaan, ook al is het vaak enorm spannend! Ga op avontuur! Ontdek en ervaar!

Dit is één van de gedachtes die mij op de ochtend van 1 september binnen kwam vallen, voordat ik mijn nieuwe leerlingen ontving die met knikkende knieën en ruikend naar puberzweet die voor mijn neus stonden. En die vreemde docenten die ik vroeger zo vreemd vond zijn er volgens mij nog steeds. Sterker nog, ik ben dat zelf.

Dit bracht mij op het volgende nummer van Neil Diamond “September morning”