Afscheid Mieke van Montfoort, H&H Den Dolder
Op 14 januari neemt Mieke van Montfoort afscheid van Huid & Haarverzorging Den Dolder, een begrip in het dorp. Ze geeft de kam en schaar over aan haar team. Petra van DenDolder.nl sprak met haar.
Op 14 januari neemt Mieke van Montfoort afscheid van Huid & Haarverzorging Den Dolder, een begrip in het dorp. Ze geeft de kam en schaar over aan haar team. Petra van DenDolder.nl sprak met haar.
‘Hier is het: ik heb jou leren kennen,’ zeggen Gera Hoogland en John Panders. ‘en als het dorp straks veel groter wordt is verbinding echt noodzaak. Niet alleen een wens. Maar een dorpshuis hebben we nog steeds niet.’ Lees hun verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Officieel ben ik sinds 2018 met pensioen, maar ik kon niet stoppen’, vertelt Anja Gramberg, begeleider bij Altrecht. ‘Ik kwam toevallig op de Hoeve terecht en ontdekte: dit wil ik doen. Ik ben ook geen therapeut. Ik ben gewoon Anja.’ Lees haar verhaal op Mensen van Den Dolder
‘Mijn voorganger zei: Ik denk dat over 5 jaar deze kerk er niet meer is’, vertelt Adriaan Plantinga, ‘maar er is hier veel dynamiek. Wat mij na 8 jaar bijblijft is de schwung van de mensen. Elk mens is in staat een ander te zegenen.’ Lees zijn verhaal op mensen van Den Dolder.
‘Iedereen zei: “Jij in een dorp?”, vertelt Frans Bulthuis, ‘Maar het is een verademing! Een dorp is te overzien. Den Dolder heeft een eigen ziel en ik denk dat dat ook komt omdat het rondom de instelling is gegroeid.’ Lees Frans’verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Het is belangrijk dat mensen zich serieus genomen voelen en weten dat wij iets doen als er overlast is’, zeggen buurtcoaches Hendrik en Ton. ‘Dan kunnen we in harmonie samenleven. Dus als er wat is, dan zijn we er.’ Lees hun verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Het bos is niet eng. Het wordt eng gemaakt,’ zegt Mirjam van der Laan. ‘Het is voor vrouwen sowieso spannend om alleen het bos in te gaan, maar ik vind een zijn met de natuur meer waard. Want in het bos is echt ruimte voor iedereen.’ Lees Mirjams verhaal op Mensen van Den Dolder
‘Ik heb Den Dolder met terugwerkende kracht leren kennen door een oudere mevrouw,’ zegt Ingrid Wong. ‘Door haar ging er een heel andere wereld open. Weet je wat het is: onbekend is ook vaak onbemind. Maar je krijgt wat je geeft.’ Lees Ingrids verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Ik ken Den Dolder van vroeger. Ik was zo blij met mijn appartementje! Stel dat ik ergens anders zou moeten wonen, dan moet het beter zijn dan dit en dat is moeilijk te vinden,’ vertelt Oussama Bouaouiouach.
‘Ik had alles en heb de verkeerde keuze gemaakt’, vertelt Marlon. ‘De kliniek heeft me een veilige basis gegeven en ik zou mensen willen vertellen dat we niet levensgevaarlijk zijn. Ik heb geen dromen meer. Ik wil een rustig leven.’ Lees Marlons verhaal op Mensen van Den Dolder
‘Ik heb een visioen van een soort dorpsfeest’, verwoordt Martine Oudshoorn – Scholte haar droom voor Den Dolder, want ‘de behoefte is heel groot om dingen samen te brengen. Je merkt echt dat het dorp een knauw heeft gehad.’ Lees Martines verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Mijn eerste dag was een vroege dienst’, vertelt sociotherapeut Amber. ‘Half acht beginnen op een plek die je niet kent, maar waarvan mensen wel zeiden: ‘Den Dolder? Daar wonen toch alleen maar gekken?’ Lees Ambers verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Den Dolder hoort bij mij’, zegt Marjan Bakker-van Kooij van woonwinkel Roots, ‘Ik ben er geboren en heb er een fantastische jeugd gehad.’ In 2009 opende haar winkel: ‘Het is precies de plek waar ik geboren ben.’ Lees Marjans verhaal op Mensen van Den Dolder.
‘Den Dolder was tussen 1995 en 2007 mijn werkplek en sinds 2018 werk ik hier opnieuw,’ vertelt muziektherapeut Arjan Herstel. ‘Ik woon hier niet, maar kom altijd met plezier hiernaartoe’, maar: ‘er is veel veranderd.’ Lees Arjans verhaal op Mensen van Den Dolder
‘Ik woon in de geschiedenis van Den Dolder’, vertelt Petra Koek over het dorp waar ze al dertig jaar gelukkig is met haar gezin. ‘Het gaat niet om de buitenkant, het gaat om ‘wie ben jij’?’ Lees het verhaal van Petra op Mensen van Den Dolder
Bestaat dé Doldenaar? Honderd jaar geleden was er nog amper sprake van een dorp, maar ooit raakten we hier verzeild. Omdat we hier zijn geboren, of omdat ons droomhuis toevallig hier stond.